Semana Santa
Semana Santa, czyli Wielki Tydzień to jedno z najważniejszych świąt chrześcijańskiej Hiszpanii, które ściąga tysiące turystów z całego świata zamieniając spokojne miasto w wielkie misterium, a wąskie uliczki wypełniają tłumy stojących gapiów oczekujących na procesje. To również jedno z najbadziej ekscytujących wydarzeń w roku, do którego przygotowywania trwają cały rok, ropoczynając się już wraz z końcem Wielkanocy. Najhuczniej i najbardziej widowiskowo obchodzodze jest w Andaluzji, a przede wszystkim w Maladze.
Pochody organizowane są przez bractwa - hermandades lub cofradías penitenciales, czyli stowarzyszenia (wspólnoty) skupione wokół konkretnej parafii, spod której niesione są platformy, zwane tronami przedstawiające płaczącą Matkę Boską oraz sceny rodzajowe z Nowego Testamentu związane z męką Chrystusa. Każde z bractw posiada charakterystyczny dla siebie kolor szat i bierze udział w odpowiednim dniu Wielkiego Tygodnia maszerując w otoczeniu konkretnego tronu, który waży kilkaset kilogramów, a nawet kilka ton. Znajdujące się na nich figury tonące w żywych kwiatach i w blasku świec, często ozdobione misternej roboty baldachimam, to niekiedy bezcenne dzieła sztuki sakralnej z czasów średniowiecznych, a dźwigane są przez ponad dwustu mężczyzn (hombres de trono), tzw. costaleros.
Orszak rozpoczyna i kończy orkiestra tworząca podniosły nastrój grając uroczystą muzykę, często pisaną specjalnie na tę okazję, przez co procesji wręcz nie sposób przeoczyć. Dziesiątki trąb i bębnów słychać z oddali zanim pojawią się pierwsi z kilkudziesiętnej grupy idących w starannym szyku zakapturzeni pokutnicy, kojarzący się z Ku-Klux-Klanem, zwani nazarenos.
To właśnie oni wzbudzają liczną ciekawość gapiów, bowiem przywdziewają zakrywające ciało od stóp do głów kolorowe habity zwieńczone u samej góry nakryciem głowy ze sztywnym, spiczastym kapturem, będący elementem stroju z czasów Świętej Inkwizycji, którego noszenie było wówczas jedną z form odbywanej pokuty. Każdy nazareno ma swoje miejsce w szyku procesji i w jej w trakcie pełni określoną funkcję krocząc w równych rzędach dookoła platformy, trzymając w dłoniach palące się gromnice, czy niosąc przeróżne przedmioty należące do bractw, jak insygnia i księgi.
Procesje rozpoczynają się w Niedzielę Palmową ( Domingo de Ramos ), gdzie jako pierwszy wyrusza tron z Jezusem na osiołku, z kolei ostatnią z Jezusem Zmartwychwstałym w towarzystwie nazarenos z każdego bractwa można zobaczyć w Wielką Niedziele. Skąd taka tradycja i jakie były początki? Gdy w 1487 r. Królowie Katoliccy - Izabela i Ferdynand - odbili Malagę z rąk Maurów, zaczęły powstawać liczne konwenty i religijne bractwa. Zajmowały się grzebaniem zmarłych i opieką nad chorymi; z czasem zaczęto odgrywać Pasję, wykorzystując ruchome drewniane figury. Jedną z nich jest Jezus błogosławiący lud - do dziś niesiony w procesji.
Semana Santa w Maladze to tydzień niesamowicie intensywny, wypełniony zapachem kadziła, dudniącymi bębnami i misternymi doznaniami. To także czas, gdy w cukierniach znajdziemy - spożywanie wyłącznie podczas Wielkie Tygodnia - torrijas ( więcej w zakładce Smaki Semana Santa). Dla mieszkańców Semana Santa bywa niekiedy i męcząca, ponieważ kilkugodzinne procesje odbywają się również przez całą noc, a dojście do mieszkania czasem graniczy z cudem, gdyż ulice z każdej strony potrafią byc zablokowane przez tłumy ludzi, jak i pochody. Andaluzyjczycy biorą na ten czas wolne, dlatego i wszelkie instytucje państowe są czynne jedynie rano. Jednak mimo wszystko jest to okres niesamowitych przeżyć, który każdego wprowadzi w czas Wielkiego Tygodnia i wydarzeń z tym związanych.
Jakkolwiek by nazwać Semana Santa - fanatyzmem, przesadną celebracją czy marnowaniem pieniędzy w czasie kryzysu, jest to tydzień niezwykły i tradycja godna podziwu, bowiem nie bez przyczyny mówi się, że nie przeżyc chociaż raz Semana Santa w Hiszpanii, to jak nie zobaczyć papieża w Watykanie ;) Konieczine zobaczcie filmik z uroczystości.